Een renteloze lening voor de aanschaf van laptops voor kinderen van statushouders, geld voor wandelschoenen, een koelkast, een wasmachine of een treinkaartje, of financiële ondersteuning bij echtscheiding. De hulpvragen waarmee mensen de eerste helft van 2020 aanklopten bij de stichting Hulpfonds Hellendoorn waren weer zeer divers.
“Het gaat soms om heel kleine dingen, maar voor de betrokkenen maken deze een wereld van verschil.”
Online lessen volgen
Eén hulpvraag was direct een gevolg van de coronacrisis, vertelt Alex Fransen, vrijwilliger van het Hulpfonds. “Door de sluiting van de scholen, konden leerlingen alleen nog online de lessen volgen. Niet iedereen heeft thuis echter de beschikking over een computer of laptop, of geld om deze aan te schaffen. Zo kregen we van Vluchtelingenwerk Nijverdal, onderdeel van Stichting De Welle, de vraag of het Hulpfonds iets kon betekenen voor kinderen van statushouders. Hiervoor hebben we Vluchtelingenwerk een renteloze lening verstrekt waarmee tien laptops konden worden aangeschaft. Deze zijn in bruikleen gegeven aan de betreffende gezinnen. Deze gezinnen betalen op hun beurt per maand een kleine bijdrage aan Vluchtelingenwerk, waarmee de lening weer kan worden afgelost.”
Wereld van verschil
Als andere opvallende aanvraag in het afgelopen halfjaar noemt Alex het verstrekken van aangepaste schoenen: “Deze persoon had het advies gekregen om therapeutisch te gaan wandelen, maar betrokkene had geen geld om goede wandelschoenen te kopen. Voor het Hulpfonds gaat dit om een klein bedrag, maar voor betrokkene maakt dit een wereld van verschil tussen iets wel of niet kunnen doen.”
Alles tegelijk
Soms raken mensen, die zich normaal gesproken financieel prima kunnen redden, in de problemen doordat alles tegelijk komt. Zo blijkt uit het voorbeeld van een wat oudere dame bij wie de koelkast en de wasmachine tegelijkertijd stuk gingen, terwijl haar dochter in het ziekenhuis lag. “Ze wilde graag naar haar dochter toe, maar door de ontstane situatie had ze geen geld voor een treinkaartje. Om geld opzij te kunnen zetten, at ze alleen nog brood. Als Hulpfonds hebben we gezorgd dat de koelkast werd vervangen en dat ze via de Gebruiksgoederenregeling een bijdrage kreeg voor de aanschaf van een nieuwe wasmachine. Daarnaast hebben we haar enkele weken ‘leefgeld’ verstrekt en aangemeld bij de Voedselbank, zodat ze weer gewoon kon eten. Op deze manier kreeg ze financieel weer wat ruimte en had ze voldoende geld om met de trein naar haar dochter te reizen.”